Bilişim Suçları ve Türk Ceza Kanunu'ndaki Düzenlemeler

İçinde bulunduğumuz 21. Yüzyılın “Bilgi Çağı” olarak nitelendirilmesinin yanında, bilgi alışverişinin saliselerle kısıtlanması insanoğlunun bilgiye olan açlığının yanı sıra yaşamını sürdürmesinin tek yolu olarak önümüze çıkmaktadır. Bu çerçevede bilişim teknolojileri insanı şaşırtan boyutlarda büyüyerek örümcek ağı gibi tüm dünyayı kaplamakta, hayatımızın her alanına nüfuz ederek durmaksızın geniş bir konsepte yayılmaktadır. Artık bilgisayarlar insan hayatının içinde büyük oranında olup bilgisayarsız yapılan bir iş neredeyse kalmamıştır. Gelecekte ise her türlü işlemin bilgisayar aracılığıyla yapılması kaçınılmazdır. Bu durum bilgi dünyası ile teknoloji dünyası arasındaki köprüyü kurarak hayatımızı kolaylaştıran bilişim kavramının insan haklarının ihlal edilmesine de zemin hazırlamasını beraberinde getirmektedir.

21. yüzyılda bilgisayarlar bir kol saatine sığacak ve küçük bir pil ile çalışacak duruma gelmiştir. Bilişim teknolojilerindeki değişim, dönüşüm ve gelişimin sınırları günümüzde insanoğlunun sınırsız olan hayal gücüne eşdeğer boyuta ulaşmıştır. Ancak bu gelişim ve dönüşüm bilişim suçları kavramını da beraberinde getirmiştir.

Bilişim alanında işlenen suçların tam ve doğru istatistiklerini elde etmenin zorluğu ve neden olduğu gerçek zararın hesaplanamamasındaki zorluklar ile bu alanda yetişilemeyen gelişme ve genişlemeler bilişim suçlarının kâfi derecede tanımlamasını engellemektedir. Bilişim suçları farklı kaynaklarda bilgisayarın amaç veya araç olması, malvarlığı haklarının ihlali, bilişim sistemleriyle bağlantı, bilgisayar kullanımı, suçu iş-leyen fail gibi kriterler doğrultusunda farklı tasnif edilmiştir. Bilişim suçları ilk olarak 12 başlık halinde incelenmiştir. Bunlar;

1. Verilere veya hizmetlere karşı gerçekleştirilen hırsızlıklar,

2. Mülkiyete karşı hırsızlıklar,

3. Giriş ihlalleri,

4. Veri sahtekârlığı,

5. Şahıslardan kaynaklanan hatalar(İnsan hataları neticesi oluşan ihlaller),

6. Gasp,

7. Sır aleyhine ihlaller,

8. Sabotajlar,

9. Maddi kısımlara yönelik hırsızlıklar,

10. Vakalarda gerçekleştirilen sahtekârlıklar,

11. Bankamatik(ATM) kartları konusundaki hırsızlıklar,

12. Manyetik kartların şifreleri hususunda gerçekleştirilen eylemler.

Avrupa Birliği İle Birleşmiş Milletler Komisyonu ortak raporunda ise 6 ana bölümde incelenmiştir. Bunlar;

1. Bilgisayar Sistemleri ve Servislerine Yetkisiz Erişim ve Dinleme

Bilgisayar sistemine erişim, bilgisayar sisteminin tamamına veya bir bölümüne, bu eylem için hazırlanmış programlar, çeşitli virüs programları, gizli yazılımlar yolu ile ulaşılmasıdır. Kişilerin özel hayatının gizliliğinin korunması çerçevesinde, dinleme, izin alınmaksızın kişisel veya şirket bilgisayarına erişimin Türk Ceza Kanunu’nun Bilişim Alanında Suçlar Başlığı altındaki 243. maddesinde suç olduğu belirtilmiştir.

2. Bilgisayarların Sabote Edilmesi

Bilgisayar içerisinde yer alan bilgilerin, sistem içerisine izinsiz girilerek silinmesi değiştirilmesi ve yok edilmesidir. Bilgisayarın sabote edilmesi, teknolojik imkânlardan faydalanmak suretiyle uzaktan sisteme erişilerek yapılabileceği gibi fiili olarak bilgisayar başında da yapılabilmektedir. Bilgisayarın Sabote Edilmesi Türk Ceza Kanunu’nun 243/ 3 maddesi ve 244/1 ve 2 maddelerinde tanımlanmış ve müeyyide altına alınmıştır. Ancak bilgisayar virüsleri, solucanlar ve zombi programları Türk Ceza Kanunu tarafından suç olarak sayılmamıştır.

3. Bilgisayar Kullanılarak Dolandırıcılık

Kişilerin bilgisayar veya teknolojik araçlar kullanılmak marifetiyle aldatılması, kandırılması veya şaşırtılmasıdır. Türk Ceza Kanunu’nda yer alan şekli ile dolandırıcılık “Hileli davranışlarla bir kimseyi aldatıp onun veya başkasının zararına olarak, kendisine veya başkasına bir yarar sağlamaktır”. Kredi kartlarının kopyalanması, bilgisayardan izinsiz olarak elde edilen verilerin kopyalarının oluşturulması, bu bilgi ve kopyaların kullanılarak hesaplardan para aktarımı, bu bilgiler ile üçüncü kişiler ile iletişim kurularak onları kandırmak örnek olarak verilebilir. Türk Ceza Kanunu bu tip suçları 158/1 fıkrası f bendi, 244/3 fıkrası ve 245/1 fıkrasında hüküm ve müeyyide altına almıştır.

4. Bilgisayar Kullanılarak Sahtecilik

Sahtecilik genel anlamıyla, bir şeyin aslına benzetilmesi yoluyla kişilerin kandırılmasıdır.Bir web sitesinin benzerinin yapılması veya başka kişilerin adına web sitesi hazırlanarak diğer kişilere buradan mesajlar göndermek, iletişim kurulmasını sağlamak, sahte mail (fakemail) ve Phishing yöntemleri ile kişilerin özel bilgilerini elde etmek, sahte olarak evrak oluşturmak, sahte bilet satmak vb. bilgisayar kullanılarak sahtecilik yapılmasına örnek verilebilir. Türk Ceza Kanunu’nda bu suçlara ilişkin net tanım mevcut olmasa da 158/f bendi bu suçlarda uygulama alanı bulacaktır.

5. Kanun Tarafından Korunan Bir Yazılımın İzin Alınmadan Kullanılması

Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu tarafından koruma altına alınmış bir yazılımın sahibinin izni dışında kopyalanması, çoğaltılması, satılması, dağıtılması ve kullanılması yasaktır. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu bir yazılımı yasal yollardan satın alan kişiye, bu yazılımın yedekleme amaçlı olarak 1 adet kopyasını alma hakkı vermektedir. Yazılımın bir adetten fazla kopyasının alınması, yazılımın kiralanması, satılması yasaktır.

6. Yasaya Aykırı Yayınlar

Yasadışı yayınların internet üzerinde veya bilgisayar sistemleri üzerinde, web siteleri, e-mail, forum ve benzeri teknolojik iletişimde kullanılan her türlü araç ile topluma iletilmesi ve vatanın bölünmez bütünlüğüne karşı hazırlanmış web siteleri, toplum ahlakına aykırı içerikler, kişi veya kurumlara karşı yapılan sövme ve hakaret içerikli yayınlar suç teşkil etmektedir.

Av. Yavuz Can İKİOK